خاطراتم خاطراتت را شمرد
یک به یک گفت و چند باری شمرد

بارها گفتم تو خوبی یا که من
گفتم از خوبی توست خوبی من

گفتمش زیبایی و دل می بری
گشته ای یار من از بس دلبری

تو شدی دو من هنوزم بی کسم
از برای خوبیات دلواپسم

یار گشتی و منم دلدار تو
این هم از حس تو وخوبی تو

دل فریب و جان فریب دلبر فریب
من شدم بیچاره  در دنیا غریب

خوبی ات بیش از منو اموال من
بیش از احساس منو دنیای من

من شدم هیچ و تو دنیایی شدی
در کنار من ولی رویا شدی

در کنارت هستم و دل میدهم
مهربان باشی تو گردن میدهم
من ز پوچی میروم تنها شوی
خوب باشی صاحب دنیا شوی

تقدیم به تمام سرطانی هایی که در این وانفسای هزینه ها هنوز امیدشان پابرجاست

شنیدم سینه ات یک درد داری

گهی آشفته و دل درد داری

شنیدم سینه ات گاهی حجیم است

که گه گاهی شده سر درد داری

از اینجا تا بدان جا بی قراری

شنیدم ترس داری لرز داری

تو را ترسانده این درد عجیبت

توفکر آخر این راز داری

بکش بیرون رها کن خویشتن را

میازار حال خود امروز داری

من وتو لحظه ای ادراک داریم

به دیدار دوبارم خودبگو ایمان داری؟

همه کس رفتنی مانده که داریم

نگو برمن که عمر نوح داری

ساده گویم که خدای راز داریم

که درمانش ز اوست همراز داری

خودش خواهم گشاید عقده هایت

ببینی روز دیگر از خودت احساس داری

زندگی گاهی برایمان یادگاری های نهفته ای دارد

که وجودشان زیبا و خاطراتشان شیرین است

به آرامی و بی هیاهو در گوشه دلمان نشسته اند

بی آنکه خودمان هم از آن خبری داشته باشیم

شاید گاهگاهی از آن یادی کنیم با خاطره خوش و آهی از ته سینه 

چه میدانی غرور و عزت مرد ؟

                 که وقتی میروی مردت نشسته

                                             منو تنهایی و احوال ناجور

                                                              توهم همچون بقیه با بقیه

تو کجا و من کجا توی شرق و توی غرب

من پی اسم تو هستم توی نقشه های غرب

توبرام سنگ صبور, شده ای پراز غرور

من شده ام یه چشم خیس , توی جاده عبور

یاد تو در ذهن منو اسم تو در لبان من

جان به لبم کردی عزیزتاکه بیای کنارمن

حالا شدی خودت غریب من شده ام ندید بدید

زور میزنم جواب بدی میبریم لیست جدید

آمان زدل فغان زدل کارش شده ردش بدی

جواب ندی غمش بدی شایدیه روز مرگش بدی

منو دلم تنها شدیم , از دست تو عاصی شدیم

یه بار میری یه بار میای نگو که ماشاکی شدیم

سربه سرم میذاری و دلم رو برمیداری

وقتی میگم بیاعزیزشمشیرو برمیداری

ناز منی جان منی تو نور این چشم منی

ثوابی کن نگاهی کن تو خواسته نذر منی

هرجامیرم توذهنمی مدام توی فال منی

نمیدونم به کی بگم تو مرحم حال منی

خنده دارم خنده ناز و عزیزی                  خنده دارم خنده تلخ و غمینی

خنده هایم همه از ته درون                    خنده تلخ من از غصه وخون

خنده هایم را ببین غنچه و گل                 نبین این خنده من تهش ملول 

نگو از منو دلم خبر تو داری                     منو از خودم توبهتر میشناسی

سلام  دوستان شعر دیگری که سروده خودم هست را برایتان میگذارم امیدوارم که خوشتان بیاید و آنان که منتظرشان هستم هم به این پست سر بزنند

دل من زغصه خون شددل توخبرندارد                             

          دل من ز خون روان شد دل تو خبر ندارد

 تو دلم خنده حرام شد خنده مال دگران شد                                                    

                     خنده های من تموم شد دل تو خبر ندارد

 تو دلت پر از غروره یه غروره ناتمومه                                                   

                  دل من کارش تمومه تودلت کاری ندارد

 نگو از من نبریدی نگو عاشقم توبودی                                               

             نگو این دلم هلاکه دل تو خبر ندارد

 میری ازکنارم ای یارتوکه رفتنی ترینی                                                 

                 می دونم تنهام میذاری دل تو کاری ندارد

 من دگر کاری ندارم از غمت حالی ندارم                                                         

            چه بخواهم یا نخواهم این دلم نایی ندارد

تو منو دیونه کردی راهی میخونه کردی

                                          اخرین جرعه جامم به لبم کاری ندارد

 توی میخونه چشمات دلمو تنها گذاشتی                                                            

           توی جام اخر من چیزی جز زهر ندارد

 اخرش دیونه خوندی تو منو افسانه خوندی                                                        

                             توی راهروهای قلبت دل من راهی ندارد

 اتشم زدی تو با عشق خامشم کردی تو با می                                          

                          می و میخانه کجایند وقتی که یارم نیاید

 اتشم شعله کشیده مژه از چشم کشیده                                                             

               آخرین سوی نگاهم چشم دیدار تو دارد

 من هوای بی هوایم تشنه یه جرعه آبم                                                           

                                       خون بجای آب دستم واسه من دوا ندارد

 تو دوای من نبودی توچه بودی چه نبودی                                                 

                              حالم از خودم خرابتر واسه من دوا که دارد

 تو منو تنها گذاشتی به خیالت جا گذاشتی                                                        

                              من تنها پا پیاده دل خسته جان ندارد

 من تنها تو رو داشتم تو که عاشقم نبودی                                               

                                                بد شکستی بد شکستی دلی که دوا ندارد

 تو دگر مال مردم من و این دل مال صحرا                                                    

                        من دگر کس ندارم نگو صحرا کسی دارد

 لا لا لالا دل خسته چشات بسته یارت رفته                                               

                          تو بخواب من می ایی وقتی دل هواتو دارد؟

 چه بیایی چه نیای من دگر تورا ندارم                                     

                                                    دل من جز غم غربت گله ای دگر ندارد

 میرم از دنیای چشمات تا بشم تنهای تنها                                  

                                       تا بدونم دل تنها جز خدا توهم ندارد

سلام دوباره اينم يكي ديگه از شعرهايي كه خودم سرودم اميدوارم و اميدوارم

من بودم حاكم مطلق،توي دست حكم بازی

رسيدش به اخر دست،منو تو مونديم تو بازی

تو شدي حاكم آخر ،پس بايد به شانس نگاه كرد

تو زدي سر دل من كه شدش  هديه بازی

من بايد بر بزنم بر،تا بگي حكم خودت رو

حكم تو شدش خود دل،پس بايد رفتش به بازی

بر زدن ديگه تمومه،دنبال دلا ميگردم

خس و خاشاك پيك و اجر شده  اين ياور بازی

دست اول،دادي بي بي ات رو بازی

توي دست اولم من دادمش شاهمو بازی

تو زدي زمين يه جاني اونی كه دستو عوض كرد

من و اين دست تو خالی،پره از ريزاي بازی

موندم و بی بيه ديگه كه ديگه شاه زمينه

حكمموكردم لازم ،دلرو دادم  به بازی

ديدي  كه چيزی ندارم ،از خودم دارم  ميذارم

خنديدي گفتی  چه آسون ،دلتو دادي به بازی

اوردمش به بازی،دلوي خوشگلم را

گفتي همش همينه خوشگل ناز بازی

زدي اونو ربودی با تك پسر يه سرباز

من موندم و يه حالی از بودنم تو بازی

اوردی تك پيكت رو با شادی و سروری

حالمو جادو كردي با حال خاص نازی

دوباره دل اوردم حكمرو باز اوردم

گفتي بهم چه نازی به هرچی دل ميبازی

من ديگه كم اوردم يه پادشاه اوردم

منو سيام كردی بی بی  آوردی بازی

گفتي اينم دل من كه شاه نباشه بازی 

رسيد  به اخر خط  نه من توئی  ميبازی

گفتی اينم خود من يه تك دل و يه عاشق

زدی زمين دلت رو اوردی اونو بازی

گفتی من ودل من برنده ايم تو باختی

گفتی نداری چيزی قلبو بگيری بازی؟

يه بار ديگه جادو كردی با چشم نازت

دلوی خوشگلم شداون دوتاچشم نازی

گفتی سر دلت بود سر دل كمت بود

يادت نرفته با چی زديم شروع بازی

بايد بگيرم از تو اون دل شاد هادی

گرفتی رفتی اما سال نشده اوردی

نگفته گفتی انگار كار دلم تمومه

گفتی چقدر كوچيكه واسه دلم تو بازی

رفتی و جا گذاشتی شاه دلت تو قلبم

اينم شد اخردل،رد ندادم تو بازی

نگو كه قسمتم بود نگو كه داری ميری

نگو كه اخرش بود اينه تمام بازی

بسوزه اين حس و حال كه ادم رو به چه كاري واميداره اين شعر جديديه كه گفتم و فكر كنم سبك جديدي باشه تاحالا خودم جايي نديدم بصورت 3 مصرع سرودم اميدوارم كه خوب باشه و بتونم ادامه بدم .

اين هم تقديم به بيقراري دل خسته ام

وقتي چشماتو ميديدم ته دلم ميلرزيد

از بس كه بد كردي دل شب و روزا ميگرييد

شب و روزا حال من گريه بود و ميلرزيد

وقتي كه باتو بودم دنيا برام بهشت بود

بهشت من توبودي وقتي برام ميخندي

آخ كه چه حال نازي وقتي دلت باهام بود

هرنفس از نفسهام اسم تو روي لبهام

همش ميگفت عزيزم نري تنهام بذاري

نري منو بذاري تنها ميان غمهام

بدون اسير چشمات شده دل اسيرم

ميان دست قلبم فقط تويي نفسهام

نگاه و حرف عشقت كرده هنوز اسيرم

منو از خودم ربودي دلو كي زد؟تو بودي

تا به خودم رسيدم ديدم به تو رسيدم

حالا ميان غمها تنها شدم نبودي

نگو همش يه خوابه نگو ميري تمومه

اگه بري چيكارست دلم ميان غمها

نگو همش يه بازيست كار دلم تمومه

بدون كنار اسمت اسم يه هادي كندم

تا تو پيشم بيايي كنار دل ميمونم

ميمونم تا بيايي بگو كه دل نكندم

نرسه روزي عزيزم ببيني ازم جدايي

ببيني واست عزيزم تومنوديگه نداري

نكنه دنيا تموم شه بمونه فقط جدايي

سلام دوباره يكي از شعرهايي كه خودم سرودم را گذاشتم تا خاطراتم را دوباره زنده كنم

میتوانی بر در خانه صدایم بشنوی

ناله های قلب تنهای دلم را بشنوی

می توانی هق هق بارانی فریاد من

از پس فریاد های بی صدایم بشنوی

میتوانی رد پای کوچک دریا دلم

روی قلب نازک  غمبار قلبت بشنوی

می توانی این صدای عاشق سرمازده

از پس سرمای جانسوز نگاهت بشنوی

قلب خود ازاد سازی از غم تنهاییت

شاید از پشت حصار; تنهایی ام را بشنوی

شاید ان اغوش تو گشته دگراز من جدا

گاه برای اغوشم جای تنت را بشنوی

بشنوی راز دلم قصه تنهای دلم

شاید از رسم زمونه شرم گشته بگذری

شاید از شوق نفس افتاده ایم در یک قفس

اه  گفتن را برای شادی هم بشنوی

شاید از طرز نگاه, حال و هوای هم پریم

باشد انگاهی که تنها می شوم را بشنوی

می شوم همراه قلبت تا که ارامت کنم

یا که نابودم کنی موسی شده دریاروی

میشوم هادی راهت تا که تنهایی نری

می توان تقدیس گشته مریم عیسی شوی

میبرم غم زغمت تا از خوشی چیزی بری

تا    توانا     گشته    و  مریم    دنیا  ها   شوی

بگواشک چشم ازمن چه دیدی
که راه اشک را هم بروی من بریدی
خودت بودی شبم روزم عزیزم
دریغاازشب وروزم که ان را هم ندیدی
هوس کردی شبی تنهام بذاری
بری تو یک شبی و حال من آنشب نبینی
هوس کردن بسی زیباست دلبر
ولی دانی که چند شب میشود من را ندیدی
کجارفتی چرا رفتی توان شب
که پای رفتنت بودومراهرگز ندیدی
توای سروچمن یارم تو دانم
خدا جانی دهد تایک شبی حالم ببینی